Status OPP od 2005rKoniczynka
Stowarzyszenie "Koniczynka"
Stowarzyszenie "Koniczynka" powstało w 1987 roku jako Towarzystwo Pomocy Epileptykom. Założyli je Pani Agnieszka Mituła i Pan profesor Zdzisław Huber. Spotkania odbywały się w prywatnych mieszkaniach ówczesnych członków, Stowarzyszenie liczyło wówczas około 30 osób.
W 1998 roku prezesem Stowarzyszenia została Pani Marianna Kamińska. Stowarzyszenie rozszerzyło profil działalności, objęło wsparciem osoby z mózgowym porażeniem dziecięcym, niepełnosprawnością intelektualną, u których epilepsja często bywa schorzeniem współistniejącym. Zmieniono nazwę na Stowarzyszenie Ludzi z Epilepsją, Niepełnosprawnych i Ich Przyjaciół "Koniczynka".
Pierwszą siedzibą organizacji był lokal przy ulicy Małeckiego, Łazarz, kamienica, pomieszczenie w piwnicy o powierzchni 50 m2. Po wyremontowaniu, w lutym 1999 roku, rozpoczęliśmy tam działalność Ośrodka Opiekuńczo Rehabilitacyjnego z Terapią Zajęciową dla dzieci, młodzieży i dorosłych. A raz w tygodniu, w piątki wieczorem, odbywały się spotkania - kawiarenka albo klub, niektórzy tak je nazywali, spotkania dla wszystkich zainteresowanych, podopiecznych Stowarzyszenia, ich rodzin, przyjaciół, wolontariuszy. Bywało, że nie mogliśmy się pomieścić na owych 50 metrach (które wówaczs wydawały się spełnieniem marzeń), na spotkania piątkowe przychodziło bowiem nieraz ponad pięćdziesiąt osób, wówczas część "koniczynkowego" towarzystwa kawiarenkowała na podwórku kamiennicy, przy trzepaku. Zapał, radość, nadzieja, mnóstwo pozytywnych emocji, nasze początki ...
Od 1999r Stowarzyszenie zaczęło organizować letnie turnusy rehabilitacyjne. Wówczas organizacja wspierała ponad 400 osób niepełnosprawnych i ich rodzin.
Rok 2001 - po częściowym remoncie i adaptacji lokalu przy ulicy Swoboda - przenosiny Ośrodka Opiekuńczo Rehabilitacyjnego z Terapią Zajęciową (z ul. Małeckiego)
Rok 2002 - Popołudniowy Ośrodek Rehabilitacyjny z Terapią Zajęciową
Rok 2003 - tworzymy Warsztat Terapii Zajęciowej
Rok 2008 - Dzienny Ośrodek Opiekuńczo-Rehabilitacyjny
Rok 2008 - Całodobowy Ośrodek Opiekuńczo-Rehabilitacyjny typu Hostel
Parafrazując słowa Janusza Korczaka można by rzec, iż
jesteśmy nie po to, aby nas kochali,
jesteśmy nie po to, by nas podziwiali,
lecz po to żeby działać, tworzyć,
nie obowiązkiem innych jest pomagać nam,
ale my mamy obowiązek wspierać i
troszczyć się o człowieka.